Grootschalige aansluiting zonnepanelen op het net stagneert. Wat nu?
De ambitie vanuit de elektriciteitstafel in het concept-klimaatakkoord is stevig. En dat is een goede zaak. Echter, als drie weken later de volgende kop in de krant verschijnt: “Omslag naar groene energie stuit op gebrek aan stroomkabels”, moet ik direct denken aan de beroemde dichtregels van Willem Elsschot: “Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren”. Deze kop in het FD van 11 januari bracht veel teweeg. In de dagen erna volgden vele artikelen en items in diverse media over burgers, instellingen en bedrijven die voorlopig helaas geen aansluiting op het elektriciteitsnet voor hun zonnepanelen kunnen krijgen. Een zeer onwenselijke situatie, juist gezien die ambitie om in 2030 75% van de elektriciteit duurzaam op te wekken. Dat niveau is vandaag 15%. “Nee” zeggen tegen het aan kunnen sluiten van duurzame bronnen is dus geen optie. Wat te doen?
De energietransitie stelt iedereen voor grote uitdagingen. Geen tijdige aansluiting van de infrastructuur voor grootschalige zonneparken is daar een voorbeeld van. Waar tot voor kort het energiesysteem redelijk voorspelbaar kon worden ingericht, maken de nieuwe vormen van opwekking van elektriciteit het noodzakelijk om in een onvoorspelbare situatie toch beslissingen te nemen voor de langere termijn. Dat is een enorme omslag in denken en doen. De vereisten van de maatschappij straks zijn het uitgangspunt voor de investeringen nu. Maar wat zijn die vereisten? De energietransitie is namelijk een vrijwel onbeschreven blad, niemand heeft de blauwdruk van hoe het moet. Is er daarme sprake van een onmogelijke situatie?
Nee, deze energietransitie biedt juist ook kansen. Door alle kennis en kunde slim te bundelen gaat het ons lukken. En door het wegnemen van belemmerende regulering voor het verzwaren en vergroten van het energienet, het plaatsen van meer windmolens en zonneparken, etc. De toekomstgerichte investeringen door private en publieke partijen dient hand in hand te gaan met daartoe ingerichte regulering. We roepen gemeenten en provincies op om tot spoedprocedures te komen voor vergunningafgifte voor het aanleggen van (extra) kabels. En als daar in voorkomende gevallen nieuwe wetgeving voor nodig is, geldt dat het Rijk snel met nieuwe wetgeving hiervoor zal moeten komen. Met de blik gericht op 2030 en daarna. Want als we daadwerkelijk 70 – 75% duurzame elektriciteit willen hebben in 2030, dan moeten we nu investeren. Ja, dat gaat om grote getallen en en daarmee risico’s en onzekerheden. Wat we wel zeker weten is dat dralen de energietranistie alleen maar duurder maakt.
Medy van der Laan, Voorzitter Energie-Nederland

Energie-Nederland steunt verbetering en actualisering van energieregelgeving
12 februari 2021
In gesprek met ACM over de aangescherpte Gedragscode Consument en Energieleverancier
12 januari 2021
Biomassa in de gebouwde omgeving inderdaad noodzakelijk om de klimaatdoelen te halen
18 december 2020
Een bewogen jaar achter de rug, een bewogen jaar ‘to come’
9 december 2020
3 vragen aan Zenzi Pluut, partner bij TwynstraGudde, over de OTE
9 december 2020
Kernenergie: onrendabele business case of ‘must have’ om de klimaatdoelen te halen?
8 december 2020
Kernenergie meenemen in afweging toekomstige betaalbaarheid energiemix
1 december 2020
De koperen plaat is heel veel waard
23 november 2020
3 Vragen aan Marthijn Junggeburth, duurzaamheidsmanager bij Bavaria
10 november 2020
Noodzakelijke duidelijkheid voor de markt in Wiebes’ reactie op initiatiefnota Sienot
5 november 2020
Ontbijtsessie Het huis als bron van energie: Gedragsverandering altijd nodig bij verminderen energiebehoefte
27 oktober 2020