Kernenergie meenemen in afweging toekomstige betaalbaarheid energiemix

Kernenergie staat weer nadrukkelijk op de kaart. De Tweede Kamer wil weten onder welke voorwaarden marktpartijen bereid zijn te investeren in kerncentrales en welke ondersteuning van de overheid daarvoor nodig is. Op 2 december houdt zij daarom een rondetafelgesprek over de rol van kernenergie in de energiemix van de toekomst.

Volgens Energie-Nederland vraagt de route naar een energievoorziening zonder CO2-emissie een grondiger discussie dan simpel ‘ja’ of ‘nee’ tegen productietechnieken. De elektriciteitsvraag zal immers sterk groeien door elektrificatie. Door bijvoorbeeld elektrische auto’s, warmtepompen in woningen, maken van waterstof of verduurzamen van industriële processen. Vrijwel alle onderzoeken laten zien dat de elektriciteitsvraag tussen 2030 en 2050 minstens zal verdubbelen.

Tegen de achtergrond van deze forse groei en de daarvoor noodzakelijke CO2- vrije elektriciteitsproductie is een diverse en robuuste energiemix nodig. Energie-Nederland vindt dat kernenergie hoort bij de opties om serieus af te wegen. De luxe een principiële discussie te voeren over één mogelijke techniek kunnen we ons niet permitteren nu ons energiesysteem ingrijpend moet verduurzamen. Dat is de strekking van de position paper die Energie-Nederland de Tweede Kamer heeft aangeboden als input voor het rondetafelgesprek.

Het is belangrijk te onderzoeken welke investeringsvoorwaarden nodig zijn voor de bouw van CO2-vrije energieproductie. Niet alleen voor kernenergie, maar voor alle opties voor een toekomstig duurzaam, betaalbaar en betrouwbaar energiesysteem. Want de elektriciteitsopwekking zonder CO2-emissie zal gestaag moeten doorgroeien na 2030. Wat de uiteindelijke mix straks ook zal zijn, we moeten veel energieproductie bouwen en dat gaat niet vanzelf.

De uitdaging is groot. Een paar cijfers: de komende 10 jaar worden tientallen miljarden geïnvesteerd, zodat rond 2030 pakweg 70% van de elektriciteitsvraag uit duurzame bronnen als zon en wind komt. Dat is een indrukwekkende prestatie. Toch rijst meteen de vraag: hoe organiseren we doorgroei naar 100% in 2050 als er ‘nee’ wordt gezegd tegen beschikbare opties? Bovendien is in een mix met veel zon en wind regelbaar vermogen zonder CO2-uitstoot nodig. De keuze om kernenergie te onderzoeken, is dus niet een keuze tegen meer wind en zon maar een erkenning van het feit dat Nederland het zich niet kan veroorloven al te makkelijk opties van de lijst te schrappen.

Vanuit maatschappelijk perspectief is daarom een bredere kosten- en batenafweging gewenst. Wat is de situatie nu en hoe ontwikkelt die zich in de toekomst? Energie-Nederland constateert dat zo’n afweging nog ontbreekt. Dat compliceert goede beleidskeuzes. Laat de start van deze afweging in ieder geval een uitkomst zijn van dit rondetafelgesprek. Tot die tijd is het van belang alle opties open te houden, zonder daarmee besluiten over de ingezette verduurzaming uit te stellen.